Ι. Καργαρώτος: «Κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει μια κρίση αυτού του μεγέθους»
Ο Αντιπρόεδρος της Παπαστράτος μίλησε στην διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα: «Μετά COVID-19 εποχή: η Ελληνική Οικονομία, το Επιχειρείν και το μέλλον της Εργασίας» για την σημασία της εκπαίδευσης και τον ρόλο ευθύνης που θα πρέπει να παίξει η βιομηχανία στην νέα πραγματικότητα.
Καλεσμένος στην διαδικτυακή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Μετά COVID-19 εποχή: η Ελληνική Οικονομία, το Επιχειρείν και το μέλλον της Εργασίας», που διοργάνωσε η Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων & Οικονομικών του Μητροπολιτικού Κολλεγίου, βρέθηκε ο Αντιπρόεδρος της Παπαστράτος, κ. Ιάκωβος Καργαρώτος.
Εκεί όπου, στο πλαίσιο της συζήτησης -υπό τον συντονισμό του δημοσιογράφου Δημήτρη Πεφάνη- με τους Κώστα Φραγκογιάννη (Υφυπουργός Εξωτερικών για την Οικονομική Διπλωματία και την Εξωστρέφεια), Αλέξανδρο Αγγελόπουλο (Διευθύνων Σύμβουλος Ομίλου Aldemar Resorts), Δανάη Μπεζαντάκου (Διευθύνουσα Σύμβουλος Navigator Shipping Consultants), Νικόλαο Ροδόπουλο (Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Logistics και OnLine Data A.E.), Αθανάσιο Συριανό (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Ελληνικής Ζυθοποιίας Αταλάντης-ΕΖΑ) και Δημήτριο Βέργαδο (Διευθυντής Τομέα ΜΜΕ, Θέσεων και Ενημέρωσης ΣΕΒ), τόνισε τα παρακάτω:
Για το πως άλλαξε η πανδημία τις πρακτικές και τις διαδικασίες που ακολουθούν οι μεγάλες βιομηχανίες της χώρας και τι έκανε η Παπαστράτος προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει μια κρίση αυτού του μεγέθους και, βέβαια, ο καθένας την διαχειρίστηκε με βάση τα «εργαλεία» που είχε στη διάθεσή του. Σε ότι μας αφορά είχαμε δυο βασικές προκλήσεις να αντιμετωπίσουμε. Πρώτιστη ήταν η διαφύλαξη της υγείας των εργαζομένων μας και η εξασφάλιση ενός αισθήματος ασφάλειας στην εργασία. Κάτι που δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Και, η δεύτερη, το να διασφαλίσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία του εργοστασίου, το οποίο θυμίζω ότι είναι αποτέλεσμα της πρόσφατης μεγάλης επένδυσης μας και το οποίο παράγει τα καινοτόμα καπνικά μας προϊόντα για την Ελλάδα και παράλληλα τα εξάγει σε περισσότερες από 15 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι μπορεί να μιλάμε για την Μετά Κορωνοιό Εποχή αλλά, πρακτικά, δεν είμαστε εκεί. Βιώνουμε ακόμη μεγάλη κρίση, ένταση και πίεση σε όλα τα επίπεδα. Στον ιδιωτικό τομέα, στον δημόσιο τομέα, στο σύστημα υγείας, στα δημόσια οικονομικά, ακόμη και μέσα στην οικογένεια. Μεγάλος «φάρος» σε όλη αυτή την διαδρομή ήταν η επιστήμη, η οποία, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί μια από τις λίγες σταθερές που απέμειναν σήμερα σε αυτή την περίοδο και την οποία ακούσαμε και εμπιστευτήκαμε. Σταθερές στις οποίες θέλω να προσθέσω τη συνεργασία και την συμπερίληψη ώστε να μην μείνει κανένας πίσω σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε ως χώρα.
Σήμερα πρακτικά ακροβατούμε. Έχουμε δυο βάρκες που πρέπει να ισορροπήσουμε. Η μια έχει να κάνει με την διαχείριση του σήμερα και η άλλη με το πως διαχειριζόμαστε και σχεδιάζουμε το μέλλον. Δυο χαρακτηριστικά, τα οποία αναδύονται ολοένα και περισσότερο διεθνώς ως πλεονεκτήματα, είναι η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα. Το να βλέπουμε ανά πάσα στιγμή τι κάνουμε, πως το κάνουμε, τι δεν λειτουργεί, να το αλλάζουμε και να το προσαρμόζουμε για να προχωράμε μπροστά. Και αυτό κάνουμε και εμείς στην εταιρεία Παπαστράτος και, παράλληλα, σε όλο το οικοσύστημα γύρω μας. Μιλώντας για οικοσύστημα θα ήθελα να αναφέρω ότι πολύ πρόσφατα ξεκινήσαμε το «Συνεχίζουμε Μαζί», το πρόγραμμα στήριξης των πολύτιμων συνεργατών μας στην Μικρή Λιανική (στο περίπτερο, στο κατάστημα ψιλικών, στο mini market), έναν κλάδο με πολλές χιλιάδες εργαζομένους που έχει πληγεί από την κρίση. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις μεγάλους πυλώνες, την παροχή άμεσης ρευστότητας, την μείωση των λειτουργικών τους εξόδων και το πως θα γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και θα εκσυγχρονιστούν στο μέλλον.
Όσον αφορά τα σημαντικά εργαλεία που χρησιμοποιήσαμε για να διαχειριστούμε την κρίση, αυτά έχουν να κάνουν με τον ψηφιακό μετασχηματισμό και την ευελιξία. Είχαμε την τύχη στην Παπαστράτος, εδώ και αρκετά χρόνια τώρα, να βιώνουμε ένα βαθύ και ολιστικό μετασχηματισμό, μέρος του οποίου -και παράλληλα καταλύτης του- είναι φυσικά ο ψηφιακός μετασχηματισμός. Γι’ αυτό το λόγο και η πανδημία μας βρήκε σε σχετικά καλό επίπεδο ετοιμότητας και μας ώθησε ώστε να υλοποιήσουμε και να βάλουμε σε άμεση εφαρμογή κάποιες ψηφιακές λύσεις. Ένα άλλο σημαντικό εργαλείο ήταν η ευελιξία που έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα αντιλαμβανόμαστε τι δεν πάει καλά, το αλλάζουμε και προχωράμε παρακάτω. Κάτι που μας δίνει την δυνατότητα να είμαστε και αποτελεσματικοί αλλά και να κάνουμε εξοικονόμηση χρόνου και πόρων.
Για παράδειγμα μέσα στην κρίση έπρεπε να διασφαλίσουμε την εξυπηρέτηση προς τον καταναλωτή, βρίσκοντας νέα εργαλεία και νέες πλατφόρμες επικοινωνίας μαζί του. Διατηρώντας, όμως, παράλληλα το υψηλό επίπεδο εμπειρίας που απολάμβανε από τα φυσικά καταστήματα την στιγμή που δεν υπήρχαν αυτά και έπρεπε να μεταφερθεί στο e-commerce.
Επιπλέον ενσωματώσαμε γρήγορα την ηλεκτρονική τιμολόγηση και την ηλεκτρονική υπογραφή, που ήταν ήδη στα σκαριά.
Για την έμφαση που δίνει η Παπαστράτος στην εκπαίδευση και στην τεχνολογία αιχμής, το πώς αλλάζουν τα δεδομένα αυτά στην Μετά-Covid εποχή και ποιες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει ή σχεδιάζει.
Στην Παπαστράτος βρισκόμαστε εν μέσω μιας μεγάλης διαδικασίας μετασχηματισμού. Έχουμε αλλάξει τα πάντα σε ότι αφορά το εργοστάσιο, το προϊόν που παράγουμε, τον τρόπο που λειτουργούμε και τον τρόπο που επικοινωνούμε εσωτερικά αλλά και με τον εξωτερικό κόσμο. Έχουμε καταργήσει ιεραρχίες και έχουμε δημιουργήσει ομάδες οριζόντιες διατμηματικές που δουλεύουν σε projects. Κάνουμε πολλά πιλοτικά προγράμματα, μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αναπροσαρμοζόμαστε και προχωρούμε προς τα εμπρός. Όλα αυτά είναι μια πολύ υγιής διαδικασία, από την οποία μαθαίνουμε συνεχώς, και η οποία μας δίνει την δυνατότητα να συμπεριλάβουμε όλες τις διαφορετικές οπτικές. Συνάδελφοι παλαιότεροι, συνάδελφοι νέοι, άντρες, γυναίκες, με διαφορετικά backgrounds συμμετέχουν σε διατμηματικές ομάδες και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.
Όσον αφορά την εκπαίδευση, θεωρούμε ότι δεν είναι ένα κομμάτι αυτόνομο το οποίο πρέπει κάποιος να το δει εστιασμένα, αλλά μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης διαδικασίας που έχει να κάνει από το πως φέρνω νέους ανθρώπους μέσα στην εταιρεία, πως τους εκπαιδεύω, πως τους αναπτύσσω και πως τους ετοιμάζω για το επόμενο βήμα τους. Στο σημείο αυτό απολαμβάνουμε τα προνόμια του να αποτελούμε θυγατρική εταιρεία μιας πολύ μεγάλης πολυεθνικής καθώς μας είναι διαθέσιμα πάρα πολλά προγράμματα (είτε γενικά που αφορούν όλους τους εργαζόμενους, είτε εστιασμένα σε συγκεκριμένες ομάδες συναδέλφων) καθώς επίσης και πολλές συνεργασίες με εξωτερικούς προμηθευτές συγκεκριμένων στοχευμένων προγραμμάτων. Προσωπικά πιστεύω πάρα πολύ στο on the job training και στην συμμετοχή σε οριζόντιες διατμηματικές ομάδες σε projects που εναλλάσσονται πάρα πολύ γρήγορα. Νομίζω η εμπειρία αυτή είναι ανεκτίμητη.
Για το ποιες διεθνείς πρακτικές θεωρεί ότι μπορούν να βρουν πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα, τι πρωτοβουλίες έχει λάβει η PMI διεθνώς και τι μπορούν να προσφέρουν αυτές στο εγχώριο επιχειρείν και στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Το μεγάλο πλεονέκτημα εταιριών που είναι μέλη μεγάλων πολυεθνικών ομίλων, όπως η Παπαστράτος, είναι ότι μπορούν να δανειστούν τεχνογνωσία, εμπειρία και καλές πρακτικές και να τις μεταφέρουν στις τοπικές αγορές. Θα αναφέρω μια μόνο η οποία, κατά τη γνώμη μου, είναι υψίστης σημασίας συνολικά για την λειτουργία μας και έχει να κάνει με την λειτουργία του νέου μας εργοστασίου σαν «έξυπνου εργοστάσιού». Είναι η λογική της χρήσης και διασυνδεσιμότητας «έξυπνων» συστημάτων προκειμένου να μπορεί κάποιος, βλέποντας απλώς συγκεκριμένες μετρήσεις, να διαγνώσει και πιθανό πρόβλημα που θα προκύψει, χωρίς καν αυτό να έχει προκύψει καν. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, που εξοικονομεί πόρους, πρώτες ύλες και ενέργεια και το οποίο όχι μόνο εμείς αλλά και πολλά μεγάλα εργοστάσια στην Ελλάδα ήδη χρησιμοποιούν, λίγο πολύ με τις ιδέες βασικές αρχές.
Θέλω αυτό να το βάλουμε σε ένα πλαίσιο όσον αφορά την μεταφορά καλών πρακτικών από το εξωτερικό και περισσότερο να διερευνήσουμε τι αποσκοπούμε να πάρουμε από αυτές τις καλές πρακτικές. Γιατί η βιομηχανία σήμερα θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να έχει συγκεκριμένους στόχους. Θα πρέπει να είναι ανταγωνιστική, καινοτόμος και να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να λειτουργεί και να αναπτύσσεται βιώσιμα σε κενό, σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον. Συνεπώς θα πρέπει να είναι μέρος και να καταλαβαίνει το γενικότερο γίγνεσθαι εκεί έξω. Βλέπετε ότι, σε διεθνές επίπεδο, υπάρχουν έντονες συζητήσεις. Και ότι η διαφορά, το χάσμα μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας, μεταξύ θεωρίας και πράξης, ολοένα και αυξάνεται. Υπάρχουν μεγάλα προβλήματα εκεί έξω, όπως ο ρατσισμός, οι φυλετικές διακρίσεις, η ακραία φτώχεια, η συγκέντρωση πλούτου και τα fake news (που καθορίζουν πολιτικές και επηρεάζουν γνώμες). Μια συζήτηση στην οποία η βιομηχανία πρέπει να λαμβάνει μέρος.
Δεν είμαι σίγουρος για το ποιες πρακτικές από το εξωτερικό θα πρέπει να φέρουμε στην Ελλάδα. Για αυτό που είμαι βέβαιος είναι ότι θα πρέπει να αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους. Αυτό έχει να κάνει με όλους εμάς ως φυσικά πρόσωπα, την πολιτεία, τις επιχειρήσεις, την κοινωνία ολόκληρη. Και ότι αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί αύριο. Είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει σήμερα και η οποία φυσικά μας αφορά όλους.
Δείτε όλη την συζήτηση στο video που ακολουθεί: