Λ. Πλαΐτη: «Είμαστε ορατές υπό προϋποθέσεις»

Κείμενο από Marie Claire (αναδημοσίευση)

Το 4o Marie Claire Power Trip, το μοναδικό στο είδος του συνέδριο για την ισότητα και τη γυναικεία ηγεσία, είχε για µία ακόμα φορά ένα εντυπωσιακό line up οµιλητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Με αφετηρία τη διαδρομή των γυναικών, η Λένα Πλαΐτη, Γενική Διευθύντρια Επικοινωνίας της Παπαστράτος, και η Τίνα Μανδηλαρά, δημοσιογράφος στο Πρώτο Θέµα, μίλησαν ανοιχτά για την ανάγκη να δούμε εκτός της δικής µας νόρµας, να αντιληφθούμε πέρα από τη δική µας ανάγκη και να εντάξουμε στη ζωή µας τη διαφορετική ζωή του άλλου.

Για να αντιληφθούμε τον διαφορετικό κόσμο του άλλου πρέπει να αποδεχτούμε πρώτα τη δική μας διαφορετικότητα

Η κυρία Πλαΐτη ξεκίνησε να μιλά για τη διαδρομή ανάμεσα στο αόρατο και το ορατό αντιπαραβάλλοντας τις διαφορετικές ιστορίες δύο νέων γυναικών, που διαδραματίστηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Ιράν και το Παρίσι. Την ιστορία της Mahsa Amini, που συνελήφθη από την αστυνομία ηθών στην Τεχεράνη, ξυλοκοπήθηκε και υπέκυψε στα σοβαρά τραύματά της, και την ιστορία της Bella Hadid που εμφανίστηκε, λίγες ημέρες αργότερα, σε πασαρέλα του οίκου Coperni και «ντύθηκε» σε live αναμετάδοση παρουσία εκατομμυρίων θεατών.

«Αυτές οι δύο ιστορίες έχουν αποτυπωθεί μέσα µου, καθώς είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Δείχνουν ξεκάθαρα τον αόρατο κόσμο της Mahsa, μιας νεαρής γυναίκας που δεν έχει το δικαίωμα να είναι ορατή παρά µόνο όταν είναι λειτουργική, µόνο όταν προσφέρει, και, από την άλλη, τον ορατό κόσμο της Bella Hadid, μιας εξίσου νέας γυναίκας που την ίδια χρονιά, σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη, έχει το δικαίωμα να παρουσιάζει υπερήφανα το σώμα της όποτε, όπου και όπως εκείνη επιλέγει. Αόρατος ο κόσμος της Mahsa. Το γυναικείο σώμα δεν έχει δικαίωμα να είναι ορατό, όπως στην περίπτωση της Bella.

Όμως, ακόμα και στον δυτικό κόσμο, όπου τα βήματα των γυναικών είναι πολλά, οι κατακτήσεις μεγάλες, πόσο ορατές είμαστε τελικά; Πόσες έχουμε το ίδιο δικαίωμα για έναν υπερήφανο περίπατο; Μήπως τελικά είμαστε ορατές υπό προϋποθέσεις; Π.χ. ένα τέλειο σώμα; Και κάπως, αντίστοιχα, μήπως αποδεχόμαστε και τους γύρω µας υπό προϋποθέσεις; Η διαδρομή του αόρατου-ορατού είναι γεμάτη αντιφάσεις. Κατά τόπους κρύβει παγίδες και µας θέλει σε εγρήγορση, µε σημείο αναφοράς τη δική µας διαφορετικότητα, τη δική µας ξεχωριστή νόρµα, για να μπορούμε κατ’ επέκταση να δούμε και, κυρίως, να αποδεχτούμε τον διαφορετικό κόσμο του άλλου».

Η κυρία Μανδηλαρά τόνισε πως και στη δυτική κοινωνία, που οι γυναίκες θεωρούνται πιο ελεύθερες, υπάρχουν διακρίσεις και δεν είναι απαραίτητα ορατές.

Το αφήγημα δεν είναι ένα. Είναι πολυδιάστατο, όπως εμείς.

«Το αφήγημά δεν είναι ένα, ακόμα και σε εμάς τις γυναίκες. Είναι πολυδιάστατο, όπως πολυδιάστατες είμαστε κι εμείς. Αναρωτιέμαι αν µία γυναίκα που εργάζεται και θέλει να γίνει μητέρα βλέπει εκείνη που θέλει να μεγαλώσει τα παιδιά της χωρίς να εργαστεί ή αν και οι δύο αντιλαμβάνονται την επιλογή εκείνης που δεν θέλει να κάνει οικογένεια ή εκείνης που κάνει οικογένεια µε µία άλλη γυναίκα. Όλο αυτό είναι ατέρμονο γιατί έχει ως αφετηρία του τη διαφορετικότητά µας. Και η διαφορετικότητα δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό που χρειάζεται είναι να αναπτύξουμε μια νέα ικανότητα, να μάθουμε να βλέπουμε διαφορετικά. Μία αναγκαία ικανότητα που αποκτάται µε δυσκολία.

Η συμπερίληψη ξεκινά τη στιγμή που αρχίζω να βλέπω κάτι που δεν έβλεπα και επιλέγω να το κάνω ορατό. Για παράδειγμα, στη γειτονιά µου υπάρχει ένας άνθρωπος, ο οποίος μαζεύει καθημερινά ανακυκλώσιμά υλικά. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι, ενώ γνωρίζω σχεδόν όλους τους γείτονές µου, δεν έχω μιλήσει ποτέ σε αυτόν τον άνθρωπο κι ας τον συναντώ καθημερινά. Δεν τον έβλεπα. Μου ήταν αόρατος. Τη στιγμή που επιλέγω να τον δω, τη στιγμή που γίνεται σε εμένα ορατός, ξεκινά η δική µου διαδρομή συμπερίληψης. Εκεί στον δρόμο. Με πράξεις, όχι µε λόγια», σχολίασε η κυρία Πλαΐτη.

Η διαδρομή των γυναικών μπορεί να φέρει στο φως πολλούς αόρατους κόσμους

«Οι γυναίκες έχουμε µία μοναδική ευκαιρία να ανοίξουμε τον διάλογο της συμπερίληψης. Έναν διάλογο όπου μπορούμε να φανερωθούµε χωρίς ενοχή και να εντάξουμε στη συζήτησή µας πολλούς αόρατους – φύλα όπως τα ορίζει ο καθένας, ηλικίες µε ισότιμή παρουσία στην κοινωνία, έθνη που υπάρχουν δίπλα µας μια ζωή και δεν τα είδαμε ποτέ, θρησκείες, σκέψεις, και τόσα άλλα. Ακόμα και όσοι θέλουμε να δούμε, βλέπουμε συχνά µε δυσκολία, γιατί δεν µας έμαθαν να βλέπουμε το διαφορετικό. Τα µάτια µας πρέπει να κουραστούν λίγο για να δούμε πιο καθαρά. Και η παρουσία γυναικών σε θέσεις ευθύνης πολλαπλασιάζει αυτή τη δυνατότητα ένταξης του διαφορετικού και στον χώρο εργασίας. Με µία ηγεσία που χωρά το συναίσθημά, µε ένα περιβάλλον που στηρίζει την πλουραλιστική αντίληψη, µε µία κουλτούρα που παίρνει δύναμή από τις προσωπικές, μοναδικές διαδροµές µας».

Πράξεις Συμπερίληψης στην Παπαστράτος

*1η εταιρεία στην Ελλάδα που απέκτησε τη διεθνή πιστοποίηση εξάλειψης μισθολογικού χάσματος και ίσων ευκαιριών Equal Salary Certification

*Παροχή γονικής άδειας μετ’αποδοχών επιπλέον 9 εβδομάδων από ό,τι προβλέπει ο νόμος στο πρωτεύον άτομο φροντίδας και επιπλέον 5 εβδομάδων στο δευτερεύον άτομο φροντίδας

*Κάλυψη 41% των διοικητικών θέσεων από γυναίκες

*Πρόγραμμα προσέλκυσης και ανάπτυξης γυναικών μηχανικών

*Μέλος της Χάρτας Διαφορετικότητας.